|
Oudejaarsdag 2005 is voor Fedde van der Meulen de laatste dag
dat hij beschikbaar is voor de brandweer van Damwoude. Om het
afscheid niet ongemerkt voorbij te laten gaan, werd er een
ongeval in scène gezet.
Half tien zaterdagochtend, de brandweerpiepers beginnen te
gieren, bij de brandweerkazerne is het één en al drukte, de
hedendaagse leden van de brandweer krijgen een melding van een
aanrijding met beknelling op de hoek van de Kooilaan met de
Hoeksterlaan, een situatie die gezien de weersomstandigheden
maar wat goed mogelijk is. 'Toevallig' is deze plek dezelfde dan
de allereerste uitruk van Van der Meulen bij de brandweer.
Wanneer Fedde, vandaag
chauffeur van de eerste uitrukwagen, met zwaailicht en sirene
aan ter plaatse komt heeft hij nog niet in de gaten dat de
situatie voor hem is scène is gezet. De tweede brandweerauto komt
ter plaatse en de taken worden verdeeld. Fedde is al bezig met
het klaarmaken van de benodigde gereedschappen, de situatie
lijkt ernstig, de auto is in de bocht rechtdoor gevlogen en is
in de sloot tot stilstand gekomen.
Er komt nog een derde brandweerwagen met gillende sirenes
aanrijden. Uit de derde wagen komen echter bijna alle voormalige
brandweercollegae, die de hedendaagse generatie komen aflossen,
voor Fedde wordt het duidelijk dat deze uitruk om hem gaat en
niet om het slachtoffer. Onder begeleiding van de oudgedienden
bevrijdt van der Meulen alsnog het slachtoffer uit haar positie,
en het feest is compleet wanneer dit ook nog eens zijn vrouw
blijkt te zijn. Wanneer het slachtoffer zonder verwondingen de
auto heeft verlaten, is het voor Fedde de tijd om zijn pieper in
te leveren. |
